در این راهنما، شما را برای انتخاب مناسبترین لنز نسبت به نیازهای خود راهنمایی می کنیم. اما قبل هر چیز میدانیم که خود لنزها چیزی از حسگر نصب شده در پشت خود نمی دانند، اما سنسورهای با اندازه های مختلف تأثیر بصری لنز (به ویژه فاصله کانونی و دیافراگم) را بر روی تصویر نهایی تغییر می دهند.امروزه در بین دوربین‌های قابل تعویض لنز، سه اندازه سنسور پرکاربرد وجود دارد: چهار سوم، APS-C و فول فریم. مثال‌های ارائه‌شده در ادامه این مقاله، لنزهایی هستند که برای بدنه‌های فول فریم طراحی شده‌اند، اما ما همچنین در مورد اندازه سنسور تاثیرگذار بحث خواهیم کرد.

لنزها چگونه نامگذاری می شوند؟

نگاه کردن به اسامی لنز ها مخصوصا برای تازه کارها میتواند کمی ترسناک باشد. نام لنزها اغلب شامل لیست های طولانی از حروف و اعداد است که مطمئناً می تواند گیج کننده باشد. خوشبختانه برای شروع می توانید با خیال راحت بیشتر آنها را نادیده بگیرید و عمدتاً روی چند عامل تمرکز کنید:

1. فاصله کانونی: این مشخص می‌کند که لنز چقدر نمایی گسترده یا بزرگ‌نمایی می‌کند
2. دیافراگم: که به صورت “F” یا “f/” بیان می شود، این نشان می دهد که لنز چقدر نور می تواند جمع آوری کند و توانایی آن در محو کردن پس زمینه تصویر را نشان می دهد.
3. تثبیت تصویر: برخی از لنزها دارای واحدهای تثبیت کننده نوری برای مقابله با اثرات تاری لرزش دست هستند(به بیان ساده تر لرزش دست خیلی کمتر تصویر گرفته شده را تار میکند)
4. فرمت: اندازه سنسوری را که لنز برای کار با آن طراحی شده است را توصیف می کند
5. پایه لنز: تعیین می کند که آیا لنز از نظر فیزیکی با دوربین شما مطابقت دارد یا خیر

در ادامه هر یک از این موارد را با جزئیات بیشتری بررسی خواهیم کرد.

۱. فاصله کانونی

اولین عددی که برای توصیف یک لنز استفاده می شود فاصله کانونی آن است. در ترکیب با اندازه سنسور دوربین، زاویه دید تحت پوشش لنز را مشخص می کند، هر چه عدد بر حسب ‘mm’ کوچکترنشان دهنده زاویه بازتر یا نمای کوچک نمایی بیشتر است. لنز زوم با استفاده از دو عدد نامگذاری می شوند که حداکثر دامنه را نشان می دهد، به عنوان مثال ۲۴-۷۰ میلی متر برای یک لنز زوم معمولی است. لنزهای با فاصله کانونی ثابت که زوم نمی کنند (همچنین به عنوان لنزهای پرایم شناخته می شوند) فقط یک عدد دارند (مثلاً ۵۰ میلی متر).

تصویر زیر نشان می دهد که چگونه زاویه دید با فاصله کانونی تغییر می کند. در این مثال تأثیر این لنزهای نصب شده بر روی یک دوربین فول فریم را نشان می دهد. همان لنزهای فاصله کانونی که روی یک سنسور کوچکتر APS-C نصب شده اند، اگر روی دوربینی با فرمت Micro Four Thirds نصب شوند، زاویه دید باریکتر و برش خورده تر و حتی پوشش باریک تری را ارائه می دهند.

این اثر به گونه‌ای است که گویی لنز را «زوم» کرده‌اید، اما در عوض تنها بخش کوچک‌تری از تصویر ارائه‌شده آن را بزرگ‌نمایی کرده‌اید. در نتیجه، فواصل کانونی مفید در یک فرمت سنسور با فاصله‌ای که برای همان هدف در سنسور دیگر استفاده می‌کنید متفاوت است.

۲.دیافگرام

مشخصات دیافراگم یک لنز نشان می دهد که چقدر نور می تواند جمع آوری کند. دیافراگم به معنای “سوراخ” است.سوراخی که به نور اجازه می دهد از لنز عبور کرده و روی سنسور دوربین شما بگذرد.

دیافراگم لنز را می توان به روش های مختلف بیان کرد، با F4، f/4، ۱:۴ که همه به یک معنا هستند. بر خلاف تصور، عدد کوچکتر به این معنی است که لنز دیافراگم بزرگتری دارد و بنابراین می تواند نور بیشتری را جمع آوری کند. به عنوان مثال، یک لنز F2.8 دو برابر بیشتر از یک لنز F4 نور جمع آوری می کند.

لنز با دیافراگم بزرگتر به شما امکان می دهد در نور کم عکس بگیرید (به عنوان مثال) در داخل خانه بدون استفاده از فلاش عکس بگیرید. دیافراگم‌های باز همچنین عمق میدان را کاهش می‌دهند (یعنی چقدر از تصویر در جلو و پشت نقطه فوکوس واضح به نظر می‌رسد)، که یکی از جنبه‌های مهم عکاسی خلاقانه است.(یا به بیان ساده تر همان بلور شدن قسمت فوکوس نشده عکس)

۳.تثبیت کننده تصویر

تثبیت‌کننده تصویر با کم کردن اثر لرزش ناشی از لرزش طبیعی دست هنگام عکاسی بدون سه پایه، میزان وضوح تصویررا کم نمیکند.تثبیت کننده درون بدنه‌(جایی که حسگر دوربین برای مقابله با حرکت تصادفی حرکت می کند)رایج است، اما بسیاری از لنزها مکانیسم های تثبیت کننده خود را برای جبران لرزش ارائه می دهند. تثبیت لنز به ویژه در هنگام استفاده از لنزهای تله فوتو طولانی، در جایی که تثبیت درون بدنه عموماً مؤثر نیست، بسیاری از دوربین‌ها می‌توانند از تثبیت‌کننده لنز به همراه سیستم‌های داخل بدنه‌شان استفاده کنند تا درجه بیشتری از تصحیح را ارائه دهند.

سیستم‌های تثبیت‌کننده تصویر تاری ناشی از لرزش دوربین را کاهش می‌دهند و اجازه می‌دهند حتی در نور کم، در فواصل کانونی طولانی یا با بزرگ‌نمایی‌های بالا، عکس‌های واضحی گرفته شوند

۴.فرمت

با توجه به اینکه فرمت سنسور تأثیر قابل توجهی بر نحوه رفتار لنزها دارد، همچنین باید در نظر گرفت که برخی از لنزها فقط بر روی فرمت های سنسور خاصی کار می کنند. در چندین مورد، سازندگان دوربین از یک پایه برای دوربین های APS-C و فول فریم خود استفاده می کنند. در بیشتر این مواقع، لنزهای فول فریم روی مدل‌های کوچک‌تر APS-C کار می‌کنند، اما لنزهای APS-C دوربین‌های فول‌فریم را به حالت بریده‌شده APS-C محدود می‌کنند.

برخی از عکاسان با دوربین APS-C شروع می کنند و سپس لنزهای سازگار با فول فریم را می خرند تا از لحاظ مالی صرفه جویی کنند (البته دقت کنید که دوربین فول فریم که باید از همان پایه استفاده کند). به طور کلی، ما توصیه می کنیم لنزهایی را بخرید که با نیازهای شما مطابقت داشته باشند، به جای لنزهایی که ممکن است مناسب دوربینی باشند که هنوز ندارید.

۵. پایه لنز

هر سازنده دوربین از پایه لنز اختصاصی خود استفاده می کند، به این معنی که لنزها را نمی توان با برندهای مختلف تعویض کرد. برای مثال، لنز کانن روی بدنه نیکون قرار نمی‌گیرد و اگر تلاش کنید به لنز و دوربین آسیب می‌رسانید. دو استثناء عبارتند از Micro Four Thirds که به طور مشترک توسط پاناسونیک و Olympus ساخته شده اند و L-mount که یک همکاری فول فریم بین لایکا، پاناسونیک و سیگما است.

اکثر شرکت‌ها اکنون تلاش خود را بر روی پایه‌های دوربین بدون آینه خود متمرکز کرده‌اند. بسیاری از لنزهای پایه DSLR را می‌توان برای کار بر روی دوربین‌های بدون آینه ساخته شده توسط همان برند تطبیق داد (طراحی‌های قدیمی کمتر احتمال دارد طیف کاملی از عملکردها را ارائه دهند) اما لنزهای دوربین‌های بدون آینه را نمی‌توان در دوربین‌های DSLR استفاده کرد.