یکی از مواردی که عکاسی را خسته کننده می کند، نرمی و تاری در تصاویر است. عکس های شارپ بسیار جذاب تر از تصاویر نرم هستند. زمانی که از یک لحظه خاص عکس می گیرید و تصاویر نرم/تار یا از فوکوس خارج می شوند بسیار ناامید کننده است. بنابراین، در این مقاله، تکنیک‌هایی را به شما میگوییم که  تصاویرشما همیشه واضح باشند.

بیایید با دلایلی شروع کنیم که چرا یک تصویر ممکن است تار شود:

۱.سرعت شاتر طولانی می تواند لرزش دوربین را ثبت کند که باعث ایجاد یک تصویر تار می شود

۲.سوژه شما ممکن است در حال حرکت باشد و باعث تاری حرکت شود که با سرعت شاتر طولانی بدتر می شود

۳.گرفتن فوکوس ضعیف منجر به یک تصویر نرم می شود

۴.ممکن است لنز بدی داشته باشید یا لنزی داشته باشید که قادر به تولید عکس های واضح نباشد

ISO شما می تواند روی یک عدد بسیار بالا تنظیم شود که منجر به نویز زیاد و از دست دادن جزئیات می شود

برای حل این مشکلات، باید همه آنها را به طور همزمان حل کنید.

۱. ISO مناسب را تنظیم کنید

با تنظیم دوربین خود روی کمترین مقدار «پایه» ISO  شروع کنید. به یاد داشته باشید که هر چه ISO (حساسیت سنسور) بالاتر باشد، نویز بیشتری در تصویر خواهید دید.

۲. از قانون دست نگه داشتن استفاده کنید

اگر لنز زومی دارید که از ۱۰۰ میلی‌متر فراتر می‌رود، توصیه می‌کنم از «قانون نگه‌داشتن دست» استفاده کنید، که بیان می‌کند سرعت شاتر باید معادل فاصله کانونی تنظیم‌شده روی لنز یا سریع‌تر باشد. به عنوان مثال، اگر لنز خود را ۱۲۵ میلی متر زوم کرده اید، سرعت شاتر شما باید حداقل ۱/۱۲۵ ثانیه باشد.

به خاطر داشته باشید که این قانون برای فیلم‌های ۳۵ میلی‌متری و دوربین‌های دیجیتال اعمال می‌شود، بنابراین اگر یک دوربین DSLR سطح پایه یا دوربین بدون آینه با ضریب برش (و فول فریم) دارید، باید به صورتی که گفته میشود آن را حساب کنید:برای دوربین های نیکون با ضریب برش ۱.۵ برابر، فقط نتیجه را در ۱.۵ ضرب کنید، در حالی که برای دوربین های کانن، در ۱.۶ ضرب کنید. اگر لنز زوم ۱۸-۱۳۵ میلی‌متری دارید، «حداقل سرعت شاتر» را روی طولانی‌ترین محدوده کانونی لنز (۱۳۵ میلی‌متر)، که ۱/۲۰۰ ثانیه است، تنظیم کنید.

به یاد داشته باشید که این فقط بر تاری ناشی از لرزش دوربین است. اگر از سوژه‌ای در حال حرکت سریع عکس می‌گیرید، ممکن است برای گرفتن عکسی واضح به سرعت شاتر سریع‌تر از این نیاز داشته باشید.

۳. حالت دوربین خود را هوشمندانه انتخاب کنید

وقتی در نور کم عکس می‌گیریم، ۹۹ درصد مواقع، باید از حالت اولویت دیافراگم استفاده کنیم و دیافراگم را روی بازترین حالت لنزم تنظیم کنیم – حداکثر دیافراگم، یا همان کوچکترین عدد f معمولاً بسته به لنز در محدوده f/1.4 تا f/5.6 است. (به عنوان مثال، با لنز نیکون ۳۵ میلی‌متری f/1.8، دیافراگم را روی حداکثر مقدار f/1.8 تنظیم کنید.) دوربین به‌طور خودکار صحنه را اندازه‌گیری می‌کند و حدس می‌زند که سرعت شاتر چقدر باید باشد تا تصویر به درستی در معرض دید قرار گیرد. شما به راحتی می توانید حدس دوربین را با جبران نوردهی تنظیم کنید. بنابراین، دوربین خود را روی حالت اولویت دیافراگم قرار دهید و دیافراگم را روی کمترین عدد f تنظیم کنید.

اندازه گیری خود را روی “Matrix” در Nikon یا “Evaluative” در Canon تنظیم کنید تا کل صحنه برای تخمین سرعت شاتر صحیح ارزیابی شود.

۴. از ISO بالا در محیط های تاریک استفاده کنید

اگر همچنان تصاویر تار دریافت می کنید، سعی کنید دوربین را بدون تکان دادن زیاد ثابت نگه دارید و عکس دیگری بگیرید. اگر این کار کمکی نکرد، سرعت شاتر به اندازه کافی سریع برای گرفتن عکس های واضح تنظیم کنید و در عوض ISO خود را افزایش دهید. می توانید این کار را از طریق ISO خودکار یا افزایش دستی ISO انجام دهید. در محیط های تاریک، استفاده از ISO بسیار بالا برای دستیابی به سرعت شاتر به اندازه کافی غیرعادی نیست. اگرچه این کار نویز بیشتری به عکس اضافه می‌کند، اما معمولاً بهتر از گرفتن یک تصویر تار است.